Afwezig

Hoihoi,

Zoals jullie misschien gemerkt hebben, zijn er weinig updates de laatste tijd. Dit is grotendeels omdat ik het gewoon echt te druk heb met mijn stage. Nog 4 weken over, dus de tijd gaat snel en deze laatste weken moeten zo efficiënt mogelijk ingevuld worden. 

Maar ik was gebleven bij 26 april, toen was ik onderweg naar New York. Naar Marlies en papa. We hebben die avond en de volgende ochtend nog doorgebracht in New York, daarna zijn we in de auto gestapt en richting Boston gereden. Onderweg nog bij 2 boerderijen gestopt om vaders tevreden te houden natuurlijk. 's Avonds kwamen we aan in Boston en na gegeten te hebben was het tijd om te slapen. Ondertussen was het zaterdag en deze dag hebben we gebruikt om Boston door te wandelen, we hebben de Freedom Trial gelopen. Dan kom je gelijk langs alle hoogtepunten van Boston. Zelf was ik natuurlijk al in Boston geweest, maar het blijft een onwijs mooie stad. 

Zondags werd het tijd om richting Burlington te gaan rijden, we namen de toeristische route door de bergen en veel natuur. Op sommige plekken lag nog sneeuw, vooral voor Marlies vond dit heel apart om te zien. Onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt, waaronder bij de Ben en Jerry fabriek. Dat konden we natuurlijk niet overslaan, aangezien het Vermont eigen is. Rond een uur of half 7 's avonds kwamen we bij Albert en Milena aan. Hier hebben we gegeten en aan het eind van de avond zijn Marlies en ik naar mijn huisje gegaan en bleef papa bij Albert slapen. 

Maandags heb ik samen met Albert het lab en Burlington laten zien, het stelde niet zoveel voor in vergelijking tot New York en Boston. Het weer zat ook niet mee, regelmatig regen helaas. 

Dinsdagochtend vlogen Marlies en Papa weer terug naar New York en vanaf daar weer naar Nederland. Het waren een paar fijne dagen en ik was dan ook officieel over de helft. De tweede helft gaat altijd sneller en dat heb ik tot nu toe ook goed gemerkt. 

Nadat Marlies en papa weg waren, was het toch ook wel weer even zwaar. Opnieuw gedag zeggen na een aantal leuke dagen is nooit makkelijk. 

Ondertussen was het al weer een nieuwe maand: mei. Dit eerste weekend was ook gelijk heerlijk weer en was ik dus ook gigantisch verbrand. Ondanks dat ik mij ingesmeerd had. We hadden een dagje lekker aan het meer gelegen en genoten van de zon, verder 's avonds nog wat drankjes gedaan samen met Rachelle en Ethan. 

Een paar dagen later kreeg ik een fiets van Albert en Milena, een mountainbike. Het fijne is dat ik mij nu een stuk sneller kan verplaatsen, aangezien alles in principe met de voet ging. Het nadeel is wel dat deze fietsen hier geen spatbord hebben, dus fietsen met regen is geen goed idee, tenzij je van zwarte sporen op je kleding houdt. In het weekend had ik gelijk de fiets uitgetest, weer verbrand overigens. Het was namelijk heerlijk weer en er is een bike trial in Burlington. Deze heb ik gevolgd tot een dorpje verderop. In totaal ruim 20 kilometer gefietst. Verder gebeurt er doordeweeks niet zoveel spannends. 

Het weekend daarop is het weekend van 20 mei, dit weekend was ook na de final week van de universiteit. Dus de studenten die er nog waren, waren in de stad te vinden. Het was dus onwijs druk in de stad, vooral met uitgaan. Wij hadden weer afgesproken met Natalie en Anush, uiteindelijk eindigden we totaal ergens anders met een kleine afterparty. 

22 mei kwam Maaike naar Amerika, zij landde in Boston en pakte vanaf daar de bus naar Burlington. Deze bus kwam om de geweldige tijd 5:00 uur 's ochtends aan. Voor mij was het slapen daarna geen succes meer, dus wakker gebleven en nog wat aan stage gedaan. Het weekend gingen we naar Montreal. Dit is echt een onwijs leuke stad! En je kan er vooral heel goed shoppen. Iedereen is twee paar schoenen rijker, zoals het hoort. Zaterdagavond deden we mee aan een kroegentocht, bij kroeg twee was ik mijn stem al kwijt. Dat laat al zien dat het een mooie avond was. 

Al met al heb ik het nog steeds naar mijn zin en bestaat mijn leven vooral uit drankjes doen en uitjes. Over 37 dagen ben ik weer onderweg naar Nederland, de tijd gaat ontzettend snel, maar ik kan ook niet wachten om weer even thuis te zijn!

Foto's volgen nog.