Heenreis

7 februari 2018, het moment was daar. Toen moest ik toch echt mn koffers ingepakt hebben om naar Schiphol te gaan. Wat had ik weinig zin. Op Schiphol aangekomen met het hele afscheidscommité, duurde het me al weer veel te lang bij het inchecken. Gelukkig ging alles op tijd en had ik nog tijd zat over om wat te drinken en uitgebreid gedag te zeggen. Wat is dat moeilijk zeg, je beste vrienden, ouders, broer en allerliefste vriend staan daar maar sterk te zijn om je zo fijn mogelijk weg te kunnen laten gaan. Eenmaal door de douane was het wachten op vlucht 1. Naar Lissabon. Het boarden liep onwijs uit, gelukkig was de vlucht een half uur sneller dan gepland waardoor er verder geen uitloop was. De vlucht zelf was ook prima, kreeg al wat te eten en drinken en na wat Netflix en muziek begon de landing alweer. In Lissabon duurde het wachten op vlucht 2 nog langer voor mn gevoel, na wat heen en weer bellen naar Nederland was de gate beschikbaar. Even later kon ik ook gaan boarden. Ik heb de mazzel dat ik klein ben, waardoor elk vliegtuig ruim zat is en dit vliegtuig voor mij dus idioot veel beenruimte heeft (heerlijk!) ook had ik mn eigen schermpje en zat ik bij het raam. Zo moest ik mij 8 uur lang vermaken naar new York toe. Naast mij zat een jongen waarvan ik de naam letterlijk binnen een seconde al weer was vergeten dus de conversatie was ook vrij snel klaar. Tijdens deze vlucht werd er ook eten geserveerd, keuze uit kip en pasta. Ik koos voor pasta en dat beviel prima, er zat ook nog een broodje, wat sla en een toetje bij. Toen begon het onwijze vervelen, de vlucht duurde uiteindelijk 7,5 uur waarvan er zeker 2,5 uur turbulentie was waarbij niet gelopen mocht worden door het vliegtuig. Dit was vrij aan het eind dus slapen was ook geen succes. Er werd ook nog een tweede keer eten aangeboden, maar de turbulentie veroorzaakte misselijkheid dus dat heb ik maar even afgeslagen. Bij de aankomst in New York was het prutweer, een graad of 7 en regen. Eigenlijk wel vergelijkbaar met Nederland. Hierdoor was de landing ook niet al te fijn, maar dat hebben we ook weer overleefd. 

Eenmaal op new york is het een beetje gestress, alles is onwijs streng. Dat ging allemaal wel voorspoedig, dus dat werd wachten op vlucht 3. Toen kreeg ik te horen dat het in burlington flink heeft gesneeuwd, leuk! Of toch niet.. vlucht 3 vertraagd met ruim 3 uur.. na het lange wachten konden we dan eindelijk beginnen aan de laatste vlucht. Deze duurde gelukkig niet zo lang, iets meer dan een uur. Weer geluk met een lege stoel naast me. Aangezien ik nog maar weinig had geslapen, is dat de laatste vlucht aardig gelukt. Eigenlijk niets van de vlucht gemerkt, behalve de landing. In Burlington aangekomen zag ik de laag sneeuw al liggen. Op het vliegveld stonden in het gebouw veel heaters en buiten schijnt het zo’n -9 graden te zijn! Al snel had ik m’n koffer en was het wachten op Caspar, een student die mij kwam ophalen. Wat echter echt heel aardig is aangezien het 3 uur ‘s nachts was. Rond 4 uur was m'n bed opgemaakt en kon ik gaan slapen. De volgende dag ben ik samen met Iris (Nederlands huisgenootje) naar de bank gegaan om een rekening af te sluiten, deze is nodig om cheques te kunnen schrijven voor de huur. Dat is daarna ook gelijk geregeld. Contract is getekend en sleutel is binnen! Na wat inrichten en uitpakken is het tijd om te rusten.

Ook heb ik een foto albumpje toegevoegd voor de sfeerimpressie hoe het hier is en hoe de vlucht was!

Veel kusjes en knuffels uit het witte Burlington ⛄️